Netwerkpartner in de spotlight: MIWB

SMASH! is het netwerk voor smart shipping. Om het web van onze community en onze partners te versterken, zetten we regelmatig een van de netwerkpartners in de spotlight. Collega’s geven ons een kijkje achter de schermen, vertellen over interessante ontwikkelingen en over verwachtingen rond de samenwerking in de SMASH!-community. In dit interview spreken we met Carmen Kooij, docent-onderzoeker bij het Maritiem Instituut Willem Barentsz (MIWB), onderdeel van NHL Stenden Hogeschool.

De jeugd heeft de toekomst

Na haar promotieonderzoek aan de TU Delft – waarin ze onderzocht wat het functionele en economische effect van automatisering op de bemanning van vrachtschepen is – trad ze in dienst bij het MIWB. Met haar kennis van smart shipping verrijkt ze de onderszoekstak van het instituut. Daarnaast doceert ze onderzoeksvaardigheden en wiskunde. ‘Al in de periode van mijn promotieonderzoek kwam ik in aanraking met SMASH! Eind vorig jaar sloten we met het MIWB aan als netwerkpartner.’

Carmen geeft aan dat ze dit belangrijk vindt voor haar eigen onderzoeksgebied én voor het MIWB als opleider. ‘Het is voor al onze opleidingen belangrijk om te weten wat er speelt. Voor de bachelor Maritiem Officier, de ‘zeevaartschool’, gaat het vooral om future skills. Bij Maritieme Techniek spelen nieuwe scheepsontwerpen en technieken aan boord een belangrijke rol. En in de opleiding Ocean Technology is unmanned al aan de orde van de dag. Daar leren onze studenten bijvoorbeeld hoe ze met een Otter Unmanned Service Vehicle (USV) een stukje van de zeebodem in kaart kunnen brengen. In onze master Marine Shipping Innovation wordt naar alle aspecten van de moderne zeevaart gekeken dus ook smart, onbemand en autonoom varen’.

Veilig varen vanuit een shore control station

Een project dat in april van start gaat richt zich op het veilig laten varen van een schip vanuit een shore control station. Carmen: ‘We beschikken hier op Terschelling over een mooi simulatorcentrum. Zo’n simulator lijkt op een control station. In dit project willen we uiteindelijk onderzoeken of, en studenten leren hoe, we vanuit de simulator een schip kunnen aansturen. Maar we starten klein, met een modelboot die mijn studenten op dit moment bouwen.’

Wat Carmen in kaart wil brengen is welke informatie in welke situatie daadwerkelijk nodig is. ‘Veel schepen worden tegenwoordig volgehangen met sensoren. Al die informatie verschijnt op grote schermen in een monitoring center. Maar vaar je gewoon van a naar b dan heb je misschien voldoende aan een breed camerabeeld of een radarbeeld. Mijn hypothese is dat je ook in complexere situaties, waarin je echt moet manoeuvreren, niet al die informatie die nu verzameld wordt nodig hebt om het schip veilig te laten varen.’

‘Je automatiseert taken, geen mensen’

In de nabije toekomst ziet Carmen vooral in de USV-wereld ‘gecontroleerd’ onbemand varen verder terrein winnen. De grote zeevaart wordt vooralsnog vooral slimmer. Vanuit haar promotieonderzoek weet ze dat het niet heel aantrekkelijk is om hier de bemanning te reduceren van 12 mensen naar pakweg 3 of 4. ‘Natuurlijk komen er steeds meer systemen die de bemanning helpen bij het uitvoeren van haar werk. Maar je automatiseert taken, geen mensen. En een bemanningslid heeft een heel pakket aan taken. Wil je die van boord halen, dan kun je een aantal van zijn taken automatiseren en de rest verdelen onder de overgebleven bemanning.’ De kans dat dit opweegt tegen de kosten is volgens Carmen heel klein. En dan heeft ze het nog niet eens over het sociale aspect.

Brengen en halen

Carmen vertelt dat ook haar studenten openstaan voor vernieuwing, maar tegelijkertijd best kritisch zijn. Logisch als je een vakgebied fundamenteel wilt veranderen. ‘Uiteraard willen ze nieuwe technieken leren, weten hoe een moderne brug eruitziet. Aan de andere kant denken ze graag mee over de vraag: ‘Wat maakt nou dat je niet zonder mij kan?’ Denk aan de fysieke kant van het werk. Of het probleemoplossend denken en het pragmatisch afwijken van de regels bij – bijvoorbeeld – het passeren van het ander schip.’ Vertalen we dat naar de SMASH!-community, dan heeft MIWB een breed netwerk van studenten en zeevarenden. Een mooie kans om de menselijke praktijk te koppelen aan nieuwe ontwikkelingen.

Verder noemt Carmen het simulatorcentrum als belangrijk aanbod aan de partners in de community. ‘We kunnen daar met onze SMASH!-partners veel in nabootsen. Van het nabouwen van havens tot het oefenen met nieuwe technieken in verschillende situaties.

Wat we zelf bij de partners kunnen halen? We zijn nog maar kort aangesloten, dus ik denk in eerste instantie aan kennis en ervaringen. Ik nodig de partners in de community graag uit om eens een kop koffie te drinken om te kijken wat we voor elkaar kunnen betekenen.’

footer anchor